Militant Cloistered Thugs

The criminal Methodios - one of those convicted for the extensive incidents of 2013 - told the local media that in the event of a lawful police operation, they will not stand idly by: “We are ready to defend the monastery to the death"

---

​Emerging from the secluded corridors of a remote monastery on Mount Athos, a satanic figure stands out amidst the gentle and prayerful monks—Methodios. This imposter monk has perverted the sacred traditions of Orthodox Christianity, turning them into tools of division and fear. Unlike his peaceful counterparts, Methodios Papalambrakopoulos is a militant pseudo-monastic thug driven by a distorted vision of Orthodoxy.

​Ελληνική έκδοση στο τέλος

---

A False Prophet

Methodios's rise to sovereignty within his cult was swift and unsettling. He claimed to have received prophetic revelations, visions that showed him the "authentic" version of Orthodoxy, a version that, according to him, had been corrupted by heretics within and outside the Church. With a fiery fervor of division and a tongue as accusatory supported by a sword, he began to preach a gospel of exclusion and intolerance. He denounced venerated saints like Saint Paisios, Saint Iakovos, and Saint Porphyrios, dismissing their teachings as heretical. To him, these saints—beloved by millions—were nothing more than pawns in a grand conspiracy against his true faith.
​
Methodios's followers, drawn in by his machinations and forceful personality, began to see him as a living martyr, a modern-day prophet sent to restore the Church to its former glory. But beneath the surface, Methodios is no saint. His aptitude for lying is enormous, and his capacity for deception is unparalleled. He has crafted a narrative so insistent and terrifying that the weak-minded and ecclesiastically naïve faithful began questioning their faith. This underscores the need for vigilance and critical thinking within the Orthodox Christian community.
​

Unknown children indoctrinated into schism with hate-filled rhetoric of division under the guise of "Genuine Orthodox" and proudly published in Taliban style militia websites

Orthodoxy or Death
​
Methodios's slogan, "Orthodoxy or death," became the rallying cry of his movement. However, unlike the old martyrs who were willing to be nonviolent martyrs for their faith, Methodios's mantra is less about self-sacrifice and more about violence. To him and his followers, "Orthodoxy or death" meant, "We are ready to defend the monastery to the death, and we will take you with us if you stand in our way." The slogan is a not-so-thinly veiled threat, a declaration of war against anyone who dared to challenge his authority and credibility, which stands against the very phronema of Orthodoxy. Found guilty in dozens of local courts, even the Greek Supreme Court, denounced by the Athonite Holy Epistasia, and excommunicated by the Ecumenical Patriarchate, this flouting of ecclesiastic and civil law on every level is a threat that should not be taken lightly as the Greece police have done.

---

---

​Methodios's rise was not organic; it was the product of outside influence, especially Russia. Behind the scenes, murky figures from the Moscow Patriarchate pull the strings, using Methodios, a useful idiot, as a puppet in their quest to sow discord within the Orthodox Church. These foreign agents with intentions of death knell for Constantinople, accompanied by discontents from Greece, fed Methodios's delusions, providing him with the resources and support he needed to build his cult-like following. Today, the Methodite cult expands with cosplay converts attracted to the schismatic elements and rekindled ties to ROCOR and other espionage churches of division. They, the faithful dissenters “Orthodox Protestants,” encourage Methodios’ denunciations of saints, his militant rhetoric, and his violent tendencies, including military ordinances, Molotov cocktails, and all-out violence and vandalism, knowing that a divided Church iis easier to manipulate.
​

Methodios Papalambrakopoulos is a laughing stock online in Greek social media clearly defined as "FAKE"

​The Cult of Methodios
​
As Methodios Papalambrakopoulos's influence developed, so did his paranoia. He began to see enemies everywhere, both inside the monastery and outside its walls. His once sacred cell became a war room, where he spuriously plots the downfall of those who oppose him. He surrounded himself with a loyal cadre of pseudo-monks who were just as fanatical as he was, and together they emboldened his twisted version of Orthodoxy backed with an iron fist rhetoric. Those who refused to fall in line were branded as heretics and cast out, their names added to Methodios's ever-growing list of enemies, except for Moscow, Methodios included as heretical all autocephalous Orthodox Churches, especially the Ecumenical Patriarchate, the ‘decadent’ West: America, the CIA, hidden homosexual agendas and so on.

​Methodios's cult-like influence spread beyond the monastery, reaching unsuspecting Orthodox communities drawn in by his fiery sermons and promises of a return to "true" Orthodoxy. But beneath the surface, Methodios's movement is built on lies and deception. His teachings pervert the faith, and his vision of Orthodoxy is a dark and twisted fantasy.

The Esphigmenou Monastery currently illegally occupied by squatters led by the excommunicated Matthew Papalambrakopoulos aka Methodios

Conclusion: A Cautionary Tale

Methodios's story is a cautionary tale of what happens when Taliban-style fundamentalistic zealotry, deception, and outside influence infiltrate the sacred spaces of the Church. It is a reminder that true Orthodoxy is not about exclusion or violence but love, humility, and the pursuit of truth. The saints Methodios denounced—Paisios, Iakovos, Porphyrios—embodied these virtues, and their lives stand in stark contrast to the militant, divisive vision that Methodios expounds.
​
As a convicted, defrocked, and excommunicated criminal, the squatter Methodios's lies have been exposed, and his splinter group is crumbling, leaving behind a trail of broken lives and shattered faith. But the true Orthodox Church, grounded in the teachings of Christ and the wisdom of the saints, will endure, shining as a beacon of hope and truth in a world that desperately needs both.

In his own words...

---

Greek Version

Βγαίνοντας από τους απομονωμένους διαδρόμους ενός απομακρυσμένου μοναστηριού στο Άγιο Όρος, μια φιγούρα ξεχωρίζει ανάμεσα στους ευγενικούς και προσευχόμενους μοναχούς – τον Μεθόδιο. Αυτός ο απατεώνας μοναχός έχει διαστρεβλώσει τις ιερές παραδόσεις του Ορθόδοξου Χριστιανισμού, μετατρέποντάς τις σε εργαλεία διαίρεσης και φόβου. Σε αντίθεση με τους ειρηνικούς ομολόγους του, ο Μεθόδιος Παπαλαμπρακόπουλος είναι ένας στρατευμένος ψευδο-μοναστικός κακοποιός που οδηγείται από ένα διαστρεβλωμένο όραμα της Ορθοδοξίας.
Ένας ψευδοπροφήτης
Η άνοδος του Μεθοδίου στην κυριαρχία μέσα στη λατρεία του ήταν γρήγορη και ανησυχητική. Ισχυρίστηκε ότι είχε λάβει προφητικές αποκαλύψεις, οράματα που του έδειχναν την «αυθεντική» εκδοχή της Ορθοδοξίας, μια εκδοχή που, σύμφωνα με τον ίδιο, είχε διαφθαρεί από αιρετικούς εντός και εκτός της Εκκλησίας. Με μια φλογερή θέρμη διαίρεσης και μια γλώσσα ως κατηγορητική υποστηριζόμενη από ένα σπαθί, άρχισε να κηρύττει ένα ευαγγέλιο αποκλεισμού και μισαλλοδοξίας. Κατήγγειλε σεβαστούς αγίους όπως ο άγιος Παΐσιος, ο άγιος Ιάκωβος και ο άγιος Πορφύριος, απορρίπτοντας τη διδασκαλία τους ως αιρετική. Γι' αυτόν, αυτοί οι άγιοι – αγαπημένοι από εκατομμύρια ανθρώπους – δεν ήταν τίποτα περισσότερο από πιόνια σε μια μεγάλη συνωμοσία εναντίον της αληθινής πίστης του.
Οι οπαδοί του Μεθοδίου, παρασυρμένοι από τις μηχανορραφίες και την ισχυρή προσωπικότητά του, άρχισαν να τον βλέπουν ως ζωντανό μάρτυρα, έναν σύγχρονο προφήτη που στάλθηκε για να αποκαταστήσει την Εκκλησία στην παλιά της δόξα. Αλλά κάτω από την επιφάνεια, ο Μεθόδιος δεν είναι άγιος. Η ικανότητά του να ψεύδεται είναι τεράστια και η ικανότητά του για εξαπάτηση απαράμιλλη. Έχει δημιουργήσει μια αφήγηση τόσο επίμονη και τρομακτική που οι αδύναμοι και εκκλησιαστικά αφελείς πιστοί άρχισαν να αμφισβητούν την πίστη τους. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για επαγρύπνηση και κριτική σκέψη εντός της ορθόδοξης χριστιανικής κοινότητας.
Ορθοδοξία ή Θάνατος
Το σύνθημα του Μεθοδίου, «Ορθοδοξία ή θάνατος», έγινε η κραυγή συσπείρωσης του κινήματός του. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους παλαιούς μάρτυρες που ήταν πρόθυμοι να γίνουν μη βίαιοι μάρτυρες για την πίστη τους, το μάντρα του Μεθοδίου αφορά λιγότερο την αυτοθυσία και περισσότερο τη βία. Για αυτόν και τους οπαδούς του, «Ορθοδοξία ή θάνατος» σήμαινε: «Είμαστε έτοιμοι να υπερασπιστούμε το μοναστήρι μέχρι θανάτου και θα σας πάρουμε μαζί μας αν σταθείτε εμπόδιο στο δρόμο μας». Το σύνθημα είναι μια όχι και τόσο συγκαλυμμένη απειλή, μια κήρυξη πολέμου εναντίον οποιουδήποτε τολμούσε να αμφισβητήσει το κύρος και την αξιοπιστία του, η οποία στέκεται ενάντια στο ίδιο το φρόνημα της Ορθοδοξίας. Έχοντας κριθεί ένοχη από δεκάδες τοπικά δικαστήρια, ακόμη και από τον Άρειο Πάγο, που καταγγέλθηκε από την Αγιορείτικη Ιερά Επιστολή και αφορίστηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αυτή η περιφρόνηση του εκκλησιαστικού και αστικού δικαίου σε όλα τα επίπεδα είναι μια απειλή που δεν πρέπει να ληφθεί ελαφρά τη καρδία, όπως έκανε η ελληνική αστυνομία.
Η άνοδος του Μεθοδίου δεν ήταν οργανική. ήταν προϊόν εξωτερικής επιρροής, ειδικά της Ρωσίας. Στα παρασκήνια, σκοτεινές φιγούρες από το Πατριαρχείο Μόσχας κινούν τα νήματα, χρησιμοποιώντας τον Μεθόδιο, έναν χρήσιμο ηλίθιο, ως μαριονέτα στην προσπάθειά τους να σπείρουν τη διχόνοια εντός της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτοί οι ξένοι πράκτορες με πρόθεση θανάτου για την Κωνσταντινούπολη, συνοδευόμενοι από δυσαρέσκεια από την Ελλάδα, τροφοδότησαν τις αυταπάτες του Μεθοδίου, παρέχοντάς του τους πόρους και την υποστήριξη που χρειαζόταν για να οικοδομήσει τους λατρευτικούς οπαδούς του. Σήμερα, η λατρεία των Μεθοδιτών επεκτείνεται με προσήλυτους cosplay που προσελκύονται από τα σχισματικά στοιχεία και αναζωπυρώνουν τους δεσμούς με τη ROCOR και άλλες εκκλησίες κατασκοπείας της διαίρεσης. Αυτοί, οι πιστοί διαφωνούντες «Ορθόδοξοι Προτεστάντες», ενθαρρύνουν τις καταγγελίες του Μεθοδίου για τους αγίους, τη μαχητική ρητορική του και τις βίαιες τάσεις του, συμπεριλαμβανομένων στρατιωτικών διατάξεων, μολότοφ και ολομέτωπης βίας και βανδαλισμού, γνωρίζοντας ότι μια διαιρεμένη Εκκλησία είναι ευκολότερο να χειραγωγηθεί.
«Δεν έχουμε καμία σχέση με [την Εκκλησία του Χριστού], την Ιερά Κοινότητα ή το Πατριαρχείο. Το έχουμε με τους ανθρώπους».
Η λατρεία του Μεθοδίου
Καθώς η επιρροή του Μεθόδιου Παπαλαμπρακόπουλου αυξανόταν, το ίδιο έκανε και η παράνοια του. Άρχισε να βλέπει εχθρούς παντού, τόσο μέσα στο μοναστήρι όσο και έξω από τα τείχη του. Το άλλοτε ιερό κελί του μετατράπηκε σε αίθουσα πολέμου, όπου σκηνοθετεί ψευδώς την πτώση εκείνων που του αντιτίθενται. Περιέβαλε τον εαυτό του με ένα πιστό επιτελείο ψευδο-μοναχών που ήταν εξίσου φανατικοί με αυτόν, και μαζί ενθάρρυναν τη διεστραμμένη εκδοχή της Ορθοδοξίας που υποστηριζόταν από μια ρητορική σιδερένιας γροθιάς. Εκείνοι που αρνήθηκαν να ευθυγραμμιστούν στιγματίστηκαν ως αιρετικοί και εκδιώχθηκαν, τα ονόματά τους προστέθηκαν στον συνεχώς αυξανόμενο κατάλογο των εχθρών του Μεθοδίου, εκτός από τη Μόσχα, ο Μεθόδιος συμπεριέλαβε ως αιρετικές όλες τις αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, ιδιαίτερα το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την «παρακμιακή» Δύση: την Αμερική, τη CIA, κρυφές ομοφυλοφιλικές ατζέντες και ούτω καθεξής.
Η λατρευτική επιρροή του Μεθοδίου εξαπλώθηκε πέρα από το μοναστήρι, φτάνοντας σε ανυποψίαστες ορθόδοξες κοινότητες που παρασύρθηκαν από τα φλογερά κηρύγματά του και τις υποσχέσεις του για επιστροφή στην «αληθινή» Ορθοδοξία. Αλλά κάτω από την επιφάνεια, η κίνηση του Μεθοδίου βασίζεται σε ψέματα και εξαπάτηση. Οι διδασκαλίες του διαστρέφουν την πίστη και το όραμά του για την Ορθοδοξία είναι μια σκοτεινή και διεστραμμένη φαντασίωση.
Συμπέρασμα: Μια προειδοποιητική ιστορία
Η ιστορία του Μεθοδίου είναι μια προειδοποιητική ιστορία για το τι συμβαίνει όταν φονταμενταλιστικός ζήλος, εξαπάτηση και εξωτερική επιρροή τύπου Ταλιμπάν διεισδύουν στους ιερούς χώρους της Εκκλησίας. Είναι μια υπενθύμιση ότι η αληθινή Ορθοδοξία δεν έχει να κάνει με τον αποκλεισμό ή τη βία, αλλά με την αγάπη, την ταπείνωση και την αναζήτηση της αλήθειας. Οι άγιοι που κατήγγειλε ο Μεθόδιος –ο Παΐσιος, ο Ιάκωβος, ο Πορφύριος– ενσάρκωναν αυτές τις αρετές και η ζωή τους έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το αγωνιστικό, διχαστικό όραμα που αναπτύσσει ο Μεθόδιος.
Ως καταδικασμένος, καθαιρεμένος και αφορισμένος εγκληματίας, τα ψέματα του καταληψία Μεθόδιου έχουν αποκαλυφθεί και η αποσχισθείσα ομάδα του καταρρέει, αφήνοντας πίσω της ίχνη διαλυμένων ζωών και θρυμματισμένης πίστης. Αλλά η αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία, θεμελιωμένη στη διδασκαλία του Χριστού και στη σοφία των αγίων, θα αντέξει, λάμποντας ως φάρος ελπίδας και αλήθειας σε έναν κόσμο που χρειάζεται απεγνωσμένα και τα δύο.